زخمهای فشاری که زخم بستر یا زخمهای دکوبیتوس نیز نامیده میشوند، مناطقی ازپوست هستند که هنگام نشستن یا دراز کشیدن در یک حالت برای مدت طولانی آسیب میبینند.
این زخمها بیشتر در مناطقی ایجاد میشوند که استخوانهای شما نزدیک پوست قرار دارد؛ از جمله پاشنهها، مچهای پا، استخوانهای لگن، استخوان دنبالچه یا آرنجها.
فشار مداوم بر یکی از این مناطق، باعث فشرده شدن رگهای خونیای میشود که پوست شما را با اکسیژن و مواد مغذی حیاتی، تغذیه میکنند.
بدون مقدار کافی جریان خون، در نهایت سلولهای پوستی شما میمیرند و زخم فشاریی ایجاد میگردد.
زخمهای فشاری بر اساس درجه شدت طبقهبندی میشوند:
زخم فشاری درجه 1، قرمز و ملتهب است و پس از فشار دادن، سفید و رنگ پریده نمیشود.
زخم فشاری درجه 2، به صورت تاول یا زخم باز ظاهر میشود. ناحیه اطراف زخم ممکن است قرمز و ملتهب شود.
زخم فشاری درجه 3، شامل از بین رفتن ضخامت کامل پوست است که به شکل یک حفره به نظر میرسد و تا لایه چربی زیر پوست شما گسترش مییابد
زخم فشاری درجه 4، شدیدترین مرحله است. زخم درجه چهار، یک زخم با ضخامت کامل است که تا عضله یا استخوان زیرین گسترش مییابد. پزشک شما برای جلوگیری از عفونت زخم فشاری، زخم شما را با استفاده از آب، صابون ملایم و یا محلول نمکی، تمیز میکند.
اگر زخمتان شدید باشد، پزشک شما از طریق دبریدمان (جدا کردن بافت آسیب دیده از زخم) یا جراحی، بافت مرده را از زخم فشاری میزداید. بهمنظور محافظت از زخمتان و آبرسانی به آن، پزشک شما ممکن است آن را با یک باند مخصوص بپوشاند.
در بحران جهانی کرونا ویروس، کادر درمان مجبور به استفاده از ماسکهای N95 برای مدتهای طولانی هستند و این موضوع، باعث ایجاد مشکلاتی برای آنها شدهاست. این مقاله، به این موضوع میپردازد که آیا استفاده از این ماسکها، به خودی خود باعث ایجاد زخم فشاری در کارکنان سلامت میشود یا دلایل دیگری نیز دخیلند؟
دیدگاه خود را بیان کنید