
4 نوع خطای مربوط به تاریخچهی دارویی را بشناسید
این مقاله، به معرفی 4 نوع طبقهبندی خطاهای مربوط به تاریخچهی بیمار پرداخته و در ادامه، مطالعاتی در این زمینه را نقد مینماید.
بروز خطا در هر بخشی از فرایند ارائهی خدمات دارویی (شامل: تدارک، انبارش، نسخهنویسی، نسخهپیچی، توزیع، تجویز یا پایش دارو) ممکن است. اما در مرحله نسخهنویسی است که اشتباهات میتوانند تاثیر خود را بر تاریخچهی دارویی بیمار بگذارند.
دلایل مختلفی برای گرفتن تاریخچهی دارویی دقیق وجود دارد:
جنبههای دیگر تاریخچه پزشکی و معاینه نیز ممکن است در جلوگیری از خطا در نسخهنویسی، اهمیت داشته باشد. به عنوان مثال، سابقه نارسایی مزمن کلیه، نیاز به احتیاط هنگام معرفی برخی داروها را برجسته میکند.
بیماران، اغلب نمیتوانند تاریخچه داروهای خود را به طور دقیق، گزارش دهند و ممکن است داروها یا حتی لیست اخیر آنها را با خود نیاورند. یک دارویی که به خطا تجویز شده باشد، اغلب تا زمانی که یک داروساز، نسخه بیمار را چک نکند، مشخص نمیگردد. این کار، ممکن است تا 72 ساعت بعد از پذیرش بیمار، انجام نشود. بنابراین، تاریخچهی دارویی باید در زمان بستری، دقیق و صحیح باشد و در سریعترین زمان ممکن در طی بستری بیمار، بررسی شود.
تاریخچه دارویی، نباید صرفا به سادگیِ لیستی از داروهای بیمار و دوزاژ آنها باشد.
سایر اطلاعات، مانند واکنشهای حساسیتی شدید قبلی، اثرات سوء آنها و ... نیز باید ذکر شود و با موارد ثبت شده توسط پزشک عمومی بیمار یا سوابق نسخههای قبلی، مقایسه گردد.
اغلب، گزارش دادن واکنشهای دارویی نامطلوب، بهطور کامل انجام نمیشود. داروهای گیاهی به ندرت ثبت میشوند، اما ممکن است همین داروها جزو دلایل مهم عوارض و ناخوشیها باشند. آنطور که معلوم است، تمام اشکال داروهای مکمل و جایگزین، بهصورت ناقص ثبت شدهاند. در یک مطالعه، 59 نفر از 101 بیمار، 129 فرم از داروهای مکمل و جایگزین را در ماه قبل از پذیرش استفاده کردند، اما پس از بررسیها مشخص شد که فقط 36 مورد در پروندههای پزشکی این بیماران، ثبت شده بود.
برای خواندن نکات مهم دستورالعمل تضمین صحت دارویی و دانلود عکسنوشتههای مربوطه، کلیک کنید.
* دریافت تاریخچه از بیمار
هنگام گرفتن تاریخچه از بیمار، اطلاعات زیر را دریافت کنید:
* دریافت تاریخچه از پزشک عمومی یا داروساز
* دریافت تاریخچه از یادداشتهای موردی
این مقاله، به معرفی 4 نوع طبقهبندی خطاهای مربوط به تاریخچهی بیمار پرداخته و در ادامه، مطالعاتی در این زمینه را نقد مینماید.
استفاده از یک روش استاندارد برای گرفتن تاریخچهی دارویی بیمار، جهت به حداقل رساندن خطاها، بسیار ضروری است. این مقاله، 10 مرحله برای رسیدن به این مهم را عنوان میکند.
دیدگاه خود را بیان کنید