توصیه‌های WHO برای کاهش خطاهای مربوط به شناسایی بیمار

شناسایی بیمار چیست؟

"شناسایی بیمار" به‌عنوان یک بخش اوليه‌ی مهم از فرایند مراقبت در بيمارستان‌ها در نظر گرفته می‌شود و در صورت انجام صحيح، کمک زیادی به  پيشگيري از خطاها و آسيب‌هاي جدي به بيماران مي‌كند. از این رو عدم موفقیت در شناسایی بیمار، به عنوان ریشه‌ی بسیاری از مشکلات، شناخته شده‌است. علاوه بر این، شناسایی نادرست می‌تواند به طور جدی بر ارائه‌ی خدمات سلامت تأثیر بگذارد. در نتیجه باید تمرکز بیشتری بر کاهش این منشا خطاهای پزشکیِ قابل پیشگیری داشته باشیم.

کمیسیون مشترک اعتباربخشی سازمان‌های بهداشتی و درمانی (JCAHO)، "شناسایی صحیح بیمار" را به عنوان اولین هدف از اهداف ملی ایمنی بیمار خود، معرفی کرده‌است تا از امنیت بیمار، کیفیت خدمات و اعتباربخشی در بخش سلامت، اطمینان حاصل کند.

انواع خطاهای شناسایی

خطاهای شناسایی در سه دسته‌ی عمده، طبقه‌بندی می‌شوند:

• • دسته اول، شامل ناهمخوانی احتمالی نام، مدارک شناسایی، شماره و کدهای تأمین اجتماعی می‌باشد؛
  • دسته دوم، مربوط به مداخلات درمانی در جای اشتباه است و
  • دسته‌ی سوم، تجزیه و تحلیل نمونه‌های پاتولوژیک و سایر مایعات بیولوژیکی از بیماران اشتباه را شامل می‌شود. این مقاله و این بررسی سیستماتیک، بر دسته اول تمرکز می‌کند (شناسایی نادرست بیمار).

گزارشی از آمار خطاهای "شناسایی بیمار" در تحقیقاتِ انجام شده

• یک مطالعه در ایالات متحده و در 712 بیمارستان انجام شده‌است، که پس از بررسی 2463727 مچ‌بند شناسایی، 67289 (2.7%) خطا شناسایی شده که از این تعداد، 49.5% به‌دلیل عدم وجود باند شناسایی بوده‌است.
• همچنین مطالعه‌ای مشابه در 204 بیمارستان کوچک نیز تکرار گردید که در آن، 451436 مچ‌بند شناسایی، بررسی و28800 (5.7%) مورد خطا یافت شد. مجدداً شایع ترین دلیل (64.4٪)، مربوط به عدم وجود مچ‌بند بود.
• سازمان ملی ایمنی بیمار(NPSA) در انگلستان، بین ژوئن 2006 و آگوست 2008، 1309 حادثه مربوط به خطا در شناسایی بیمار را ثبت کرد که اکثریت (97%) در بیمارستان‌ها رخ داده بود.
• در استرالیا، بین سال‌های 2004 و 2008، 487 حادثه در خدمات مختلف سلامت، مربوط به خطا در شناسایی بیماران بود.
• در یک بیمارستان برزیلی، 385 بیمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و از این تعداد، 11.9% دچار خطا در مچ‌بندهای شناسایی بودند و 4.2% آنها اصلا هویتشان معلوم نبود.­­­­­

مداخلاتی برای کاهش خطاهای "شناسایی بیمار"

با توجه به این شواهد، نیاز مبرمی به انجام مداخلات برای کاهش خطاهای مربوط به شناسایی بیمار، وجود دارد. ابتکارات و استراتژی‌های مختلفی با هدف اطمینان از شناسایی صحیح هر بیمار و بررسی تمام اطلاعات آنها قبل از هرگونه مداخله به‌وجود آمده‌است تا مراقبت‌های ایمن‌تری ارائه شود.

سازمان جهانی بهداشت (WHO)، چند استراتژی جهت حصول اطمینان از شناسایی صحیح بیماران را پیشنهاد می‌کند که باید در کلیه‌ی سازمان‌های بهداشتی در نظر گرفته شود (برای مثال: تأکید بر مسئولیت متخصصان سلامت در تأیید هویت بیماران، قبل از انجام مراقبت یا معالجه). این استراتژی، استفاده از حداقل دو شناسه (مانند نام و نام خانوادگی- تاریخ تولد) را برای تأیید هویت بیمار (پس از بستری، انتقال به بیمارستان یا مرکز خدمات دیگر و یا قبل از دریافت مراقبت)، توصیه می‌کند. همچنین این سند، استانداردسازی روش‌های شناسایی بیمار را پیشنهاد می‌نماید و توصیه می‌کند که حتما پروتکل‌های مشخصی برای شناسایی بیمارانِ هم‌نام، ارائه شود. در واقع این سند، مشارکت بیمار در تمام مراحل فرآیند شناسایی را تشویق می‌نماید. همچنین آموزش به نیروی کار در مورد روش‌های سنجش صحیح هویت بیمار، باید همراه با تاکیدهای لازم در مورد اهمیت شناسایی صحیح معرفی شود.

برای خواندن نکات مهم دستورالعمل شناسایی صحیح بیماران و دانلود عکس‌نوشته‌های مربوط به آن، کلیک نمایید.